Post info


Comments 0


Author: SANG


บ่อยครั้งที่ชีวิตผิดพลาด..ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่

เรามักจะเอาสมาธิไปจดจ่ออยู่กับความผิดพลาดนั้น

ซ้ำเติมตัวเองให้ทุกข์...ให้เสียใจ...

และพยายามจะสร้างคำถามเพื่อค้นหาคำตอบให้ตัวเองอยู่เสมอ

 
ทั้งๆ ที่เราก็รู้ว่าคำตอบที่สร้างขึ้นมานั้น มัน "ไม่ใช่ความจริง"...

ที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากความเสียใจนั้นได้เลย...

 
เราจึงยอมติดกับดักความเสียใจอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

และกลายเป็นทาสของมันอย่างรู้ตัว...

 
รู้ว่าเสียใจแต่ก็ไม่ทำให้อะไรมันดีขึ้นมา

และเราก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้

แต่ทำไมเรายังเป็นทุกข์กับการเลือกที่จะเสียใจ

และทำชีวิตให้มันแย่ลงกว่าเดิมทุกวันๆ...

 
ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ารสชาติของมันสุดแสนจะขมขื่นมากมายเพียงใด

 
เพราะ " เราเริ่มต้นใหม่ไม่เป็น"...

เราเลยยังทุกข์ระทมไปกับความผิดพลาดของชีวิต

 
สิ้นสุดแล้วแต่ก็เริ่มต้นใหม่ไม่ได้...

ไปไม่เป็น...เหมือนจะมองเห็นทาง...

 
แต่ก็เลือกที่จะปิดหู ปิดตา และไม่พยายามจะเปิดใจ

เราจึงต้องอยู่กับความเศร้าเสียใจอยู่ทุกคืนทุกวัน

ตอกย้ำความผิดพลาดให้ตัวเองอยู่อย่างนั้น...

 
ลองมองดูวิถีดอกทานตะวันบ้างสิ..ชีวิตมีแต่ความเบิกบาน

เพราะรู้จักที่จะใช้ชีวิตไปพร้อมๆ กับแสงตะวัน

แสงสว่างที่ส่องนำทางให้ชีวิตทุกชีวิต..."ยังคงมีชีวิต"...

 
แม้ยามที่ดอกทานตะวันร่วงโรย...

ก็ยังคงทิ้งเมล็ดพันธุ์ให้เจริญเติบโต...

งอกงามและรับแสงตะวันได้ใหม่อีกครั้ง

 
เพราะฉะนั้นเราต้องไม่ปิดตัวเอง...

แล้วจมอยู่กับความคิดที่ว่าชีวิตต้องเริ่มต้นใหม่ไม่ได้

อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการเศร้าเสียใจ...

แล้วปล่อยให้ชีวิตมันไหลไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีคุณค่าและไร้จุดมุ่งหมาย...

 
จงใช้ชีวิตให้เป็นดั่งเช่นดอกทานตะวัน...

แม้ยามผิดพลาด เสียใจ ก็จะมีทางออกของชีวิตเสมอ

 
อับจนหนทางอย่างไร แสงสว่างจากดวงตะวัน

ก็จะคอยส่องทางให้เราได้พบเจอทางออก

"ชีวิตเราจึงมีทางออก ตราบใดที่บนโลกใบนี้ยังมีทิศตะวันออก"...

 
แม้ว่าชีวิตจะยังมืดมน จะยังคงจมอยู่กับความผิดพลาด เศร้าใจ

ก็จงเศร้าให้ถึงที่ สุด เสียใจ ก็จงเสียใจเสียให้พอ

 
หากยังร้องไห้ ขอให้ระบายน้ำตาออกมา อย่ากักเก็บมันไว้ ...

เมื่อเราเสียใจอย่างถึงที่สุดแล้ว เราต้องกล้าลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเอง

และพร้อมที่จะเป็นคนใหม่ ที่ใช้บทเรียนจากอดีต...

เป็นเหมือนเข็มทิศคอยช่วยบอกทางแก่ชีวิต เพราะ...

 
" ความเศร้านั้นมีข้อดีข้อเสียในตัวมันเอง

ข้อเสียคือทำให้เราโศกาอาดูร

แต่ข้อดีของมันคือ...

สอนให้เรารู้ว่าเราจะไม่ผิดพลาดตรงนี้อีก

เราจะต้องไม่ร้องไห้ให้กับมันอีก..."

 
ใครบางคนเคยบอกเอาไว้ตอนที่เสียใจกับความผิดพลาดของชีวิต...

เพราะฉะนั้นแล้วเกิดเป็นคน มีความรู้สึกรู้สาเหมือนกันหมด

สามารถเศร้าเสียใจกับอดีตที่ผิดพลาดได้เหมือนกันหมด

และก็เริ่มต้นใหม่เหมือนกันหมดเช่นเดียวกัน...

 
ขอเพียงกล้าที่จะเป็นนกปีกหักที่พร้อมจะรักษาตัวเอง

และออกเดินทางได้โดยไม่กลัวว่าหนทางข้างหน้า...

จะผิด พลาดซ้ำสอง อย่าลืมนะว่า ...

 
" เรามีโอกาสผิดพลาดได้บ่อยครั้งเท่าไหร่ เราก็เดินถูกทางมากขึ้นเท่านั้น..."

0 comments:


Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.